Η μελέτη αφορά στη διαμόρφωση και οργάνωση των πρώτων 950 μ. του βόρειου λιμενοβραχίονα, από το ενετικό φρούριο Κούλε έως το πρώτο πλάτωμα. Φιλοδοξία είναι να μετατραπεί το συγκεκριμένο τμήμα του λιμενοβραχίονα σε χώρο συνάθροισης, αναψυχής, καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας για τους κατοίκους της πόλης, δίνοντάς του χαρακτήρα του "πολιτιστικού περιπάτου", χωρίς να προσβληθεί το σπουδαίο ενετικό μνημείο.
Ο θαλάσσιος περίπατος ξεκινά μετά το τέλος του ενετικού μνημείου, όπου η προβλήτα δεν έχει ένα ξεκάθαρο όριο με τη θάλασσα. Το μέρος αυτό είναι το πιο πρόσφορο για να έρθει κανείς σε επαφή με το υγρό στοιχείο και να ρεμβάσει προστατευμένος από τους ανέμους. Προτείνεται, λοιπόν, μια υποδομή από τεχνητούς αναβαθμούς, οι οποίοι γεφυρώνουν υψομετρικά τη στάθμη της προβλήτας με τη στάθμη της θάλασσας και δημιουργούν ένα υπαίθριο καθιστικό / θεατράκι. Η επέμβαση εναρμονίζεται με το περιβάλλον, δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με το κάστρο του Κούλε και σηματοδοτεί με διακριτικό τρόπο την αφετηρία του πολιτιστικού περιπάτου.
Για το κατακόρυφο προστατευτικό πετάσμα προτείνεται η επένδυσή του στο κατώτερο τμήμα του με εμφανές σκυρόδεμα και με μία ζώνη από αμμοβολημένο σκυρόδεμα όπου θα απεικονίζονται ιδεογράμματα από τη μινωική εποχή. Το δεύτερο τμήμα του τοιχίου επενδύεται με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα (gunite) και το βατό οριζόντιο τμήμα του με σκυρόδεμα. Κατά μήκος του πετάσματος προτείνεται η ανάρτηση προθηκών που θα φιλοξενούν είτε πληροφοριακό υλικό σχετικά με την ιστορία του φρουρίου και των εργασιών στο σύγχρονο λιμάνι (κείμενα, σχέδια, φωτογραφίες κ.λπ.), είτε δημιουργίες καταξιωμένων καλλιτεχνών του Ηρακλείου, που θα διακόπτονται από ελεύθερες επιφάνειες για την ελεύθερη έκφραση των νέων της πόλης με graffiti.
Προτείνεται ένας ειδικός διάδρομος για άσκηση στα ίχνη του παλιού σιδηροδρόμου και του σημερινού νοητού διαδρόμου που ακολουθούν όσοι έρχονται στο λιμενοβραχίονα για τρέξιμο και ποδηλασία. Στη συνέχεια, μια σειρά από καθιστικά και κατακόρυφα φωτιστικά στοιχεία εναλλάσσονται στην εσωτερική μεριά της προβλήτας, αλλά και καθιστικές μονολιθικές επιφάνειες σε ελεύθερες φόρμες προβάλουν κατά μήκος της επιφάνειας του προαναφερθέντος πετάσματος, τονίζοντας ακόμη περισσότερο τη γραμμική του ανάπτυξη.
Η αρχιτεκτονική πρόταση ολοκληρώνεται στο πρώτο πλάτωμα του λιμενοβραχίονα, το οποίο θα περιλαμβάνει στεγασμένο καθιστικό χώρο, σκάλες πρόσβασης στο ανώτερο τμήμα του βόρειου τοίχου, χώρους υγιεινής κ.λπ. Η σύνθεση του στεγασμένου καθιστικού χώρου έγινε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να φιλοξενεί κατά την καλοκαιρινή περίοδο ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα, όπως θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, κινηματογραφικές προβολές κ.λπ., ενώ η μορφή του στεγάστρου είναι εμπνευσμένη από την εικόνα των γερανών του ναυπηγείου. Το θεμέλιο της κατασκευής δημιουργεί δύο αναβαθμούς για ανάπαυση, δίνοντας έτσι στο χώρο τον χαρακτήρα μιας μικρής πλατείας.
Η μελέτη στο σύνολό της αποτελεί μια ήπιας μορφής επέμβαση και τα υλικά που προτείνονται αποδίδουν ένα ύφος που εναρμονίζεται με το φυσικό περιβάλλον και αντιμετωπίζει τις ιδιαιτερότητες της περιοχής. Η λύση δεν ανταγωνίζεται το ενετικό μνημείο, ούτε αλλοιώνει την ισχυρή γραμμική ανάπτυξη του λιμενοβραχίονα, αλλά αντίθετα τον ενισχύει ως δρομικό στοιχείο. Επιπλέον, οι προτεινόμενες χρήσεις εμπλουτίζουν το χαρακτήρα του χώρου αυτού ως δημόσιο χώρο και τον βοηθούν να παραμείνει ένα ζωντανό κομμάτι της πόλης του Ηρακλείου.
