Ο οικισμός Ελούντα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα και γνωστότερα θέρετρα της Κρήτης. Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η ριζική αλλαγή της σημερινής εικόνας της περιοχής, έτσι ώστε να αποτελέσει μελλοντικά ένα σύγχρονο και ολοκληρωμένο σύνολο. Η νέα εποχή που ζούμε ενισχύει περισσότερο την ανάγκη για οικειοποίηση του κοινόχρηστου χώρου και την καθαίρεση της μέχρι τώρα ατομικότητας που χαρακτήρισε τους δημόσιους χώρους. Αυτό επιτυγχάνεται με την ενίσχυση του φυσικού περιβάλλοντος, τόσο σε επίπεδο χρήσεων όσο και εικόνας.
Ο σχεδιασμός επικεντρώνεται γύρω από έναν κεντρικό πυρήνα, την “υδάτινη πλατεία”, ο οποίος αποτελείται από τρία κυκλικά διαζώματα που αγκαλιάζουν το υφιστάμενο λιμάνι και ανοίγονται προς την Σπιναλόγκα. H NA πλατεία προσφέρεται για την οργάνωση εκδηλώσεων, ενώ για την εξυπηρέτηση των καταστημάτων προτείνεται η δημιουργία ενός ενιαίου στεγάστρου που επεκτείνεται μέχρι την προβλήτα. Εκεί συναντάμε ένα ειδικά διαμορφωμένο κιόσκι για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών της Σπιναλόγκας. Στο τέλος της προβλήτας οι επισκέπτες μπορούν να καθίσουν στις ειδικά διαμορφωμένες chaise longue.
Δυτικά συναντάμε την εκκλησία όπου προτείνεται η ανακαίνιση του καμπαναριού και η δημόσια πρόσβαση του σε αυτό, καθώς αποτελεί παρατηρητήριο με εκπληκτική θέα. Προς τον βορρά δημιουργείται μια παιδική χαρά και διαμορφώνεται ένα αμφιθέατρο. Ο χώρος αυτός μπορεί να φιλοξενήσει ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα και εξασφαλίζει απρόσκοπτη θέαση προς όλη την περιοχή και τη Σπιναλόγκα. Συμπληρωματικά τοποθετείται ένα κιόσκι πληροφόρησης, ένα περίπτερο και ένα μικρό café, καθώς και αποθηκευτικοί χώροι.
Στο πρώτο διάζωμα του κεντρικού πυρήνα, αμέσως μετά το μνημείο, ο επισκέπτης συναντά μία σειρά από οργανωμένα στέγαστρα. Τα στέγαστρα φιλοξενούν το καθιστικό των υφιστάμενων καταστημάτων, τις στάσεις των λεωφορείων και των ταξί και δύο περίπτερα. Σε όλα τα προτεινόμενα στέγαστρα έχει ενσωματωθεί φύτευση. Κατά μήκος του δεύτερου διαζώματος χρησιμοποιούνται χώροι ανάπαυσης οργανωμένοι κυκλικά, οι οποίοι εναλλάσσονται με κατακόρυφα φωτιστικά στοιχεία. Οι ποδηλατικές διαδρομές από την Ελούντα στην Πλάκα και προς τη γραφική Άνω Ελούντα που προτείνονται, ακολουθούν επίσης την κυκλική διάταξη του κεντρικού πυρήνα.
Στην είσοδο του λιμανιού προτείνονται πίδακες νερού, όπου ορίζουν εκ νέου το κυκλικό του σχήμα προς τη θάλασσα. Οι πίδακες συνεχίζουν προς τη κοντινή παραλία και προς το νησί της Σπιναλόγκας. Για την εναρμόνιση του υφιστάμενου εστιατορίου «Vritοmartes», προτείνεται η δημιουργία ενός γυάλινου κελύφους με τρεχούμενο νερό, που θα δημιουργεί την αίσθηση ενός καταρράκτη και θα τονίζει ακόμη περισσότερο την προνομιακή του θέση μέσα στη θάλασσα. Τέλος, προτείνεται η εγκατάσταση μιας ανεμογεννήτριας που θα παραπέμπει στην παράδοση με τους ανεμόμυλους του νομού Λασιθίου.
Κατά μήκος της διαδρομής περιπάτου συναντάμε μικρές κυκλικές “νησίδες”. Οι νησίδες αποτελούνται από διάφορα υλικά (άμμος, γυαλί, βότσαλο, φύτευση κ.λπ.) και μπορούν να φιλοξενούν δρώμενα και έργα τέχνης. Προτείνονται επίσης παγκάκια από γυαλί και ψηφίδες μωσαϊκού, τα οποία δημιουργούν την αίσθηση ότι έχουν αποκοπεί από το δάπεδο και ότι αιωρούνται. Τέλος, όλες διαδρομές καταλήγουν στην αποβάθρα – βεράντα, όπου οι επισκέπτες μπορούν να ρεμβάσουν στις chaise longue, απολαμβάνοντας τη θέα προς τη Σπιναλόγκα.
